Het is mogelijk om te veel water te drinken. We noemen dit wel watervergiftiging. En al kun je je bijna niet voorstellen dat dit kan, het is echt waar en je kunt er zelfs aan overlijden. Er zijn gevallen bekend waarbij mensen zijn overleden als gevolg van overmatige vochtinname. Voorbeelden van een dergelijke tragische dood zijn te vinden tijdens marathons maar ook tijdens ontgroening. Het betreft hier situaties waarin in een hele korte tijd uitzonderlijk veel water gedronken wordt. Watervergiftiging kan leiden tot ernstige gezondheidscomplicaties, met als klachten misselijkheid, slecht zien, en hoofdpijn.
Normaal gesproken reguleert het lichaam de hoeveelheid water die het lichaam binnenkomt en verlaat via processen zoals plassen, zweten, ontlasting en ademhaling. Echter, wanneer iemand in korte tijd te veel water drinkt, kunnen de nieren het overtollige water niet snel genoeg afvoeren, waardoor het bloed verdunt. Doordat het bloed verdunt (lage concentratie van zouten = hyponatriëmie) treedt het water uit de bloedvaten naar de omringende weefsels (osmose; water verplaatst van lage naar hoge concentratie). Dit gebeurt ook in de hersenen en leidt daar tot een levensbedreigende situatie omdat door het uittredende vocht de druk in de schedel toeneemt waardoor het hersenweefsel en de bloedvaten worden dichtgedrukt. Deze hoge druk kan de bloedtoevoer belemmeren waardoor iemand in coma kan raken en kan overlijden.
Tijdens een marathon drinken sommige lopers bij elke drankpost. Het betreft dan vaak de langzamere deelnemers, die een uur of 5-6 over een marathon doen. Door een combinatie van overmatige vochtinname bij elke mijl en een verhoogde afscheiding van het antidiuretische hormoon vasopressine (tijdens fysieke inspanning) wordt het vocht vastgehouden en verdunt het bloed. Klachten als hoofdpijn en slecht zien komen ook wel voor bij oververhitting of uitdroging en er wordt vaak niet aan waterintoxicatie gedacht. Een infuus met hoge concentraties zouten kan hier redding bieden als er op tijd gehandeld wordt. Goede voorlichting dat er niet bij elke drankpost gedronken hoeft te worden en dat dorst ook een goede geleider kan zijn, is hier ook op zijn plaats.
Andere extreme voorbeelden zijn situaties waarin binnen een uur 4-6 liter water gedronken moest worden. Dit kan het lichaam niet uitscheiden op zo’n korte termijn met desastreuze gevolgen.
In het algemeen is dorstgevoel een goede raadgever. Ouderen kunnen wat minder goed varen op hun dorstprikkel, zij zullen wat bewuster moeten drinken. Wat meer water drinken kan zeker geen kwaad, omdat de nieren het overtollige vocht wel uitscheiden (en je dus meer gaat plassen). De kleur van de urine geeft ook een goede indicatie over je vochtbalans. Bij een donkere kleur mag je wat meer drinken, bij een hele lichte kleur drink je ruim voldoende.
"*" geeft vereiste velden aan
